De dag startte vroeg vandaag: om half vijf vanochtend werden we gewekt omdat we de (optionele) safari in het Wilpattu Nationaal Park geboekt hadden.
Onze gids wilde absoluut reeds om zes uur 's ochtends het park kunnen inrijden om zoveel mogelijk dieren in actie te zien. Een paar kilometer voor het park ruilden we bus in voor een open jeep en reden we met onze haren in de wind de zonsopgang tegemoet.

De zon stond nog maar net aan de hemel toen we de door de grote poort het park binnen reden. En de gids kreeg al gauw gelijk: na amper enkele minuten konden we een luipaard spotten die op enkele meters in het struikgewas verstopt lag. Jammer genoeg keek hij weg van de auto's en konden we geen mooie foto's maken, maar een luipaard is lastig om te vinden, dus waren we al heel blij met deze vroege ontdekking.

Tijdens de rit van 25 km naar het verste punt in het park kwamen we nog tal van andere dieren tegen: pauwen, konijnen, krokodillen, herten en vele vogelsoorten.
Op een bepaald moment hoorden we de bomen rondom ons heel veel lawaai maken en deden we het teken naar de chauffeur van onze jeep om te stoppen. En enkele seconden later passeerde er een groep apen die in de takken van de bomen aan het spelen waren!

Maar het beste moest dan nog komen ...

Even later kwamen we op een open plek waar veel jeeps stonden verzameld. Onze chauffeur vroeg wat er aan de hand was en kreeg te horen dat er twee luipaarden
verstopt zaten in de struiken. Na wat wringen met zijn jeep kon onze chauffeur een mooi plekje bemachtigen en wachtten we even af. De chauffeur zag zelfs de twee luipaarden liggen in de struik, maar wij konden niks zien.
Na een paar minuten wachten gebeurde er dan toch iets. Plotseling verscheen één van de luipaarden uit het struikgewas en liep hij in het open terrein. Onmiddellijk werden de fototoestellen uitgehaald en probeerden we enkele mooie foto's te maken. Toen verscheen plotseling ook het tweede luipaard en nog geen tien tellen later begonnen de luipaarden met elkaar te spelen.
Elmo en Nala in het groot (en een stuk gevaarlijker), waren op een dertigtal meters van onze jeep met elkaar aan het spelen. Ze zaten achter elkaar, sprongen in en uit de bomen en trokken zich niks aan van de toeristen in hun jeeps.

Na enkele minuten verdwenen ze weer in het struikgewas en reden we uiteindelijk verder naar het diepste punt in het park. Daar konden we gebruik maken van een openbaar toilet (amper bruikbaar als je een vrouw bent), maar moesten we wel weer opletten voor die apen in de bomen. Alles wat los lag en er eetbaar uit zag, werd gestolen.

Na de korte pauze reden we terug naar de ingang van het park. We kwamen onderweg nog een kudde waterbuffels tegen, maar het vroege uur van opstaan begon zijn tol te eisen. Uiteindelijk vielen Joram en Jade in slaap in Jeep. Het was zo'n 10u00 in de ochtend toen we terug uit het park reden en de zon had de temperatuur (en de wind) al behoorlijk opgewarmd.

Om 16u00 vertrokken we richting enkele boedhistische tempels in de buurt. Een korte busrit later stonden we aan de ingang van één van de oudste boedhistische tempels in Sri Lanka. Daarna volgde er nog twee tempels en de volgende dagen zullen er nog tempels volgen ...
Boedha was ongetwijfeld een leuke gast, maar al die beelden van hem (verlichte boedha, rechtvaardige boedha, stervende boedha (liggend met verschillende voeten!)) zijn geen spek voor onze bek.

Wat wel uniek is, is het feit dat we tot hiertoe nog geen enkele soevenierswinkel gezien hebben. De mensen komen dus bijna allemaal naar hier om hun geloof te belijden en niet om een item uit de nieuwe collectie van boedhistische paternosters (of sneeuwbollen) aan te schaffen.

Na het bezoek aan de tempels zat onze dag er weeral op en keerden we terug naar het hotel voor het avondmaal.

Morgenvroeg vertrekken we richting de oostkust en onderweg stoppen we om nog eens een tempel te bezoeken (een Hindoe tempel deze keer).