We zitten ondertussen al over half weg onze reis, maar we blijven Sri Lanka op allerlei nieuwe manier ontdekken.

Vandaag stond er een "Village Tour" op het programma. Na een busrit van een klein uurtje namen we met z'n allen plaats achterop een ossenkar. Deze ossenkar bracht ons een kleine kilometer verder naar een klein meertje waar we overstapten op enkele primitieve katamarans.
Een roeier maakte met ons een tochtje op het meer en zette ons vervolgens aan de overkant af. Daar kregen we een traditionele maaltijd voorgeschoteld en konden we zien hoe men één van de populairste gerechten van Sri Lanka klaar maakte: cocos sambal. Op authentieke wijze demonstreerde de kokkin hoe ze cocos, pepers, ajuinen en tomaten met behulp van een granieten steen en een maalsteen tot één gerecht herleidde.

Na de demonstratie mochten we dan het lelieblad op ons terracottabord vullen met de andere gerechten die voor ons waren klaargemaakt. Er zaten enkele lekkere zaken tussen en zelfs Jinse ging om een tweede bord eten (maar dat kwam misschien omdat je hier met je handen mochten eten).

Nadat we ons buikje gevuld hadden, reden we naar de volgende bestemming: een fietstocht door de rijstvelden. Het was een bonte verzameling van allerlei fietsen die al talloze keren opgelapt leken te zijn. David kreeg een oude Nederlandse Opa-fiets onder zijn achterste geduwd en zat met zijn knieën letterlijk tussen zijn stuur. Versnellingen en fietsbellen waren nauwelijks aanwezig op de fietsen, maar de vering en de banden waren wel dik in orde.
Het tochtje zelf was weeral een unieke ervaring. Zowel voor ons, als voor de lokale bevolking. Telkens we een huis voorbij reden, liepen de kinderen naar buiten om te komen kijken naar de blanken op de fiets. Meestal reden we vrij afgezonderd op rustige wegen, maar twee keer moesten we de hoofdbaan op en dan was het wel uitkijken geblazen.
Aan het einde van de rit kregen we nog een halve kokos gevuld met thee en een pannenkoek als versnapering. Daarna gingen we terug op de bus en reden we terug naar het hotel.

Onderweg kwamen we vandaag twee wilde olifanten tegen langs de kant van de weg. Dit zijn olifanten die omwille van hun moeilijk gedrag verstoten zijn uit de kudde en kunnen gevaarlijk zijn. Vorige week zijn er nog drie doden gevallen omdat ze in het donker een wilde olifant zijn tegengekomen die niet zo goed gezind was.

Eens we in het hotel terug aankwamen maakten we ons klaar voor het avondeten. Vandaag vierden we de 50e huwelijksverjaardag van Ellie en Henk, dus werd er weer eerst gezongen. De Chinezen keken weer raar op, vermoedelijk denken ze dat zingen voor het eten bij ons een traditie is.
Over die Chinezen gesproken: tijdens het aanschuiven zag David dat de Chinese vrouw voor hem bezig was met allerlei groenten van de saladbar op haar bord te scheppen. Omdat ze niet goed wist welke dressing ze daarbij wou eten, stak ze ongegeneerd de lepel uit de dressingpot in haar mond en daarna terug in de pot. Het ging zo snel dat je even perplex staat van wat je juist gezien hebt. David haalde de lepel dan uit de pot (terwijl de Chinese nog steeds andere groenten aan het opscheppen was) en legde hem heel opzichtig naast de pot. Toen hij aan Anthony (onze reisgids) uitlegde welke fratsen de Chinese vrouw had uitgestoken, was hij daar helemaal niet over te spreken. De hele pot met dressing werd weggehaald en de vrouw kreeg wat later haar saus van Anthony en het hotelpersoneel.

Na het eten keerden we terug naar onze hotelkamer en maakten we ons weer klaar om morgenochtend weer naar een ander hotel te vertrekken. Roestie zal gemist worden, maar staat in ieder geval op de foto.