De dag bestond vandaag vooral uit een enorm lange busrit naar onze volgende lodge. We liepen al van 's ochtens vroeg achter op schema en dat verbeterde er niet op toen onze chauffeur vergat om de weegbrug op te rijden. Het gevolg liet niet lang op zich wachten: een paar kilometer verder werden we aan de kant gezet door de politie. Gelukkig had het rijbewijs van de chauffeur de juiste kleur en mochten we niet veel later terug verder rijden.
De juiste kleur van het rijbewijs verwijst hier naar de kleur van de bankbiljetten. Als een agent hiernaar vraagt betekent dit dat hij voor de juiste kleur zich wel wil laten omkopen. Maar het is belangrijk dat de agent dit eerst vraagt. Als je het aanbiedt zonder dat hij de vraag gesteld heeft, vlieg je sowieso achter de tralies.

Een klein uur later stonden we echter weer aan de kant. Deze keer controleerde de politie de boorddocumenten en bleken de verzekeringspapieren van de bus vervallen te zijn op 1 augustus. Onze buschauffeur werd uit de bus gehaald en mocht plaatsnemen in de politiewagen. Ondertussen stonden wij stil op het midden van de snelweg (op het verlengde van een pechstrook, maar vlak aan een oprit) en zoefden de auto's ons langs links en rechts voorbij.
Na een klein uur kwam het juiste document dan toch tevoorschijn en mochten we onze reis verderzetten.

De eerste stop vandaag was een waterval waar het water - zoals overal - vanop een hoogte naar beneden valt. Niet echt spectaculair, maar men moet iets doen om de saaie rit wat te breken.

De tweede stop was het Menson Mandela monument en museum op de locatie waar hij destijds werd aangehouden. Piet, onze gids, was eerst niet van plan om het museum te laten bezoeken, maar na protest kregen we toch 45 minuten de tijd om het museum en het monument te verkennen.

Daarna reden we verder naar onze lodge waar we de komende 2 dagen zullen overnachten. Zoals de vorige keren was het ook nu weer donker toen we aankwamen. We gingen vlug nog iets eten en kropen onder de lakens.