Laatste safari

Deze ochtend vertrokken we om 8:00 voor een zeer korte busrit naar het laatste safaripark. Het is onze laatste kans om leeuwen te spotten dus hielden we onze camera's alvast dicht bij ons. Na een hobbelige rit kwamen aan bij het deel van het park waar de leeuwen zaten. Omdat de rest van het park nog niet voldoende dieren heeft, zitten de leeuwen hier in een afgesloten gebied waardoor ze vrij gemakkelijk te spotten zijn.

De leeuwen zijn goed gekend met de voertuigen, dus het zijn niet echt "wilde" leeuwen. Maar omdat ze zo vaak in contact komen met mensen durven (en mogen) ze wel heel dicht komen. Op een bepaald moment liep er zelfs een leeuwin op amper 1 meter van de wagen, terwijl ze ons nauwlettend in het oog hield.

Maar de gids gaf aan dat we geen schrik moesten hebben zolang we onze handen maar in het voertuig lieten. Na een goed kwartiertje bij de leeuwen vertoefd te hebben, reden we het leeuwenverblijf terug uit. Eén van de gidsen wist ons daarna te vertellen dat de leeuwen toch nog behoorlijk wild waren. Een tijdje geleden waren ze er namelijk in geslaagd om een giraf die iets te dicht bij de omheining kwam, vast te grijpen en over de omheining te sleuren. Het plan is om ze de in de toekomst los te laten in het park, maar vooraleer het zover is, moet de populatie van hun prooien nog wat omhoog.

Op de terugweg vertelde onze gids nog wat over haar ervaringen met wilde dieren: gaan plassen in de natuur op 1m van een leeuw, knie gebroken toen een olifant haar wagen omver duwde en bijna opgesloten geraakt bij een luipaard.

Terug in het hotel hadden we een zeldzaam moment van vrije tijd. Omdat niet geopteerd hebben om met de quads te gaan rijden, konden we genieten van een rustig middagje vrijaf.

We namen van de gelegenheid dan ook gebruik om een wandeling te maken langs het strand.

Daarna was het weer het gekende ritueel: avondeten, spelletje spelen en naar bed.

Weeral op de bus

We hebben het ondertussen stilaan gehad met de bus.Vandaag stond er maar één activiteit op het programma: een busrit naar East-Londen.

Eigenlijk waren het er twee: het graf van Nelson Mandela staat ook vermeld in de brochure voor vandaag. Maar hij ligt begraven op privé terrein en de familie staat geen bezoekers toe. Dus wees Piet ons vanop de snelweg naar het huis van Nelson Mandela en de bomen waartussen hij vermoedelijk begraven ligt.
Ondertussen reed de bus vrolijk verder. Eigenlijk een schande dat men dit durft op te nemen in hun overzicht.

Maar we hadden weinig tijd te verliezen want ook vandaag kwamen we pas in het donker aan bij ons hotel. Het is hier gelukkig wel een stukje warmer als in Drakensberg en vanaf we uit de bus stapten hoorden we geluid van de golven. We zitten hier in een redelijk luxueuze lodge, vlak aan de Indische Oceaan. Morgenmiddag zijn we vrij en gaan we zeker het strand en enkele lokale activiteiten verkennen.

O ja, en er is WiFi! Dus we kunnen onze verhalen iets sneller posten. Via de app van Polarsteps kan ons meer gericht volgen en posten we kleine verhaaltjes/anekdotes op het moment dat we ergens zijn. Het is een zeer leuke en aangename app, maar we zijn nog aan het uitzoeken hoe alles juist werkt :).

Sani Pass

We zitten nu al enkele ochtenden in een vast stramien: opstaan om 7:00, koffers klaar tegen 7:30 en om 8:00 op de bus naar onze volgende activiteit/bestemming.

Omdat we vandaag in dezelfde lodges blijven slapen hadden we wat minder inpakwerk als anders. Omstreeks 8:00 vertrok de bus naar het nabijgelegen stadje om een 4x4 tocht te maken richting Lesotho.

Omdat we met een grote groep waren werden we onderverdeeld in 3 wagens. Papa en Jade kwamen terecht in een andere jeep, maar hadden wel gekozen voor de jeep met de minste passagiers.
Niet veel later reden we met een lokale gids richting Lesotho.

Lesotho is een land in Zuid-Afrika dat voor 75% uit hooggebergte bestaat. De sani pass is een gekende route maar loopt over een zeer steile en gevaarlijke weg. Een paar maanden geleden is er nog een wagen in de ravijn gedoken met verschillende zwaargewonden tot gevolg. Hun wagen was geen 4x4 en gelukkig weet onze gids hoe hij ons veilig over de bergkam moet brengen. Aangenaam was de rit allerminst. De wagen schudde en botste alle kanten op en aan het einde van de rit zat ik aan meer dan 11000 stappen. Mijn horloge dacht dus dat ik aan het wandelen was.

Tijdens de rit stopte ons gids regelmatig om ons te wijzen op de vele dieren die hier rondliepen en hoe men vroeger door deze bergen trok. Nadat we bij de grenscontroles de nodige stempels hadden verzameld bereikten we de top en reden we nog een klein stukje verder naar een authentiek dorpje.
Daar vertelde één van de gidsen de geschiedenis van Lesotho en hun strijd tegen de Zulu's. Tenslotte mochten we nog een stukje zelfgemaakt brood proeven en reden we terug naar de grenspost waar we een lunch kregen in een bar die verdacht veel weg had van een après-ski hut.

Daarna reden we hetzelfde pad weer terug naar beneden en bracht de chauffeur ons veilig terug naar de bus.

Vandaag waren we iets vroeger dan we gewend zijn terug in onze lodge en maakten we ervan gebruik om onze koffers nog eens op orde te zetten. Morgen wordt het weer een lange busreis.

Met de bus naar Drakensberg

De dag bestond vandaag vooral uit een enorm lange busrit naar onze volgende lodge. We liepen al van 's ochtens vroeg achter op schema en dat verbeterde er niet op toen onze chauffeur vergat om de weegbrug op te rijden. Het gevolg liet niet lang op zich wachten: een paar kilometer verder werden we aan de kant gezet door de politie. Gelukkig had het rijbewijs van de chauffeur de juiste kleur en mochten we niet veel later terug verder rijden.
De juiste kleur van het rijbewijs verwijst hier naar de kleur van de bankbiljetten. Als een agent hiernaar vraagt betekent dit dat hij voor de juiste kleur zich wel wil laten omkopen. Maar het is belangrijk dat de agent dit eerst vraagt. Als je het aanbiedt zonder dat hij de vraag gesteld heeft, vlieg je sowieso achter de tralies.

Een klein uur later stonden we echter weer aan de kant. Deze keer controleerde de politie de boorddocumenten en bleken de verzekeringspapieren van de bus vervallen te zijn op 1 augustus. Onze buschauffeur werd uit de bus gehaald en mocht plaatsnemen in de politiewagen. Ondertussen stonden wij stil op het midden van de snelweg (op het verlengde van een pechstrook, maar vlak aan een oprit) en zoefden de auto's ons langs links en rechts voorbij.
Na een klein uur kwam het juiste document dan toch tevoorschijn en mochten we onze reis verderzetten.

De eerste stop vandaag was een waterval waar het water - zoals overal - vanop een hoogte naar beneden valt. Niet echt spectaculair, maar men moet iets doen om de saaie rit wat te breken.

De tweede stop was het Menson Mandela monument en museum op de locatie waar hij destijds werd aangehouden. Piet, onze gids, was eerst niet van plan om het museum te laten bezoeken, maar na protest kregen we toch 45 minuten de tijd om het museum en het monument te verkennen.

Daarna reden we verder naar onze lodge waar we de komende 2 dagen zullen overnachten. Zoals de vorige keren was het ook nu weer donker toen we aankwamen. We gingen vlug nog iets eten en kropen onder de lakens.

4WD game drive en nijlpaardspotten

Vandaag belooft het één van de koudste dagen van de reis te worden, met een temperatuur van maximum 20° C. Maar we hebben er alvast goede hoop op dat we vandaag weer enkele dieren aan onze lijst van gespotte dieren kunnen toevoegen.

De eerste safari van vandaag leverde ons in ieder geval enkele mooie plaatjes op van enkele neushoorns. Deze kan dus definitief van onze lijst gehaald worden.

De andere twee (cheetah en leeuw) lieten zich echter niet zien vandaag. Dat zal dus voor een andere keer moeten zijn.

Na een snelle lunch gingen we bij St Lucia per boot nijlpaardenspotten. Doordat het dit jaar uitzonderlijk nat was in Zuid-Afrika staat het water hoger dan normaal in het meer. Hierdoor kunnen de meeste nijlpaarden en krokodillen zich gemakkelijk verstoppen in het riet, maar gelukkig waren er toch nog enkele nijlpaarden zo vriendelijk om zich in het meer te begeven. Het nijlpaard is bij deze dus ook gespot. Krokodillen waren er vandaag niet te zien.

En zo kwam er rond 17:00 een einde aan de dag. We stapten met z'n allen weer de bus op en reden terug naar de lodges. Ook vandaag was er nog steeds geen WiFi.

De dagen bestaan voorlopig uit zitten in een bus, in een jeep of op een boot. Echt actief zijn we nog niet geweest, maar hopelijk komt daar de komende dagen nog wel wat verandering in.

Terug naar Suid-Afrika

De ochtenden in Zuid-Afrika zijn vrij "fris" en dat is in Eswatini niet anders. De lodges waarin we hier overnachtten waren wel heel mooi, maar zoals op alle andere plekken was er geen WiFi bereik.

Gisterenavond kreeg men aan het kampvuur het gezelschap van een wrattenzwijn. We zaten hier namelijk in een wildpark waar geen gevaarlijke dieren in voorkomen. Maar wrattenzwijnen, impala's en gnoes lopen hier vrij rond.

Na het ontbijt vertrokken we richting een glasblazerij waar we enkele glazen souveniers konden kopen. Meer was er eigenlijk niet te doen, want het is zondag en dan werkt er niemand. Enkel de oven bleef branden omdat het veel te lang duurt om hem nadien terug op temperatuur te krijgen.

Na de glasblazerij reden we verder naar een kaarsenfabriek. Hier zat gelukkig wel iemand te demonstreren hoe men die kaarsen maakte en we kochten nog enkele souveniers op het aangrenzende marktje. En zo zat onze "drukke" dag van vandaag er alweer op. We klommen met z'n allen weer in de bus en reden terug over de grens richting Zuid-Afrika.

We kwamen rond 18:00 aan in onze lodges en kwamen al snel tot de vaststelling dat de WiFi het hier ook niet doet.

Eswati

Vandaag stond er een trip op het programma naar Eswati (het voormalige Swaziland). Het eerste deel van de dag brachten we weer in de bus door. Het vertrek was om 8:00 's ochtends, dus we konden ons "uitslapen" vandaag.

De bustocht bracht ons weer door een deel van het Krugerpark en deze keer konden we een neushoorn van dichtbij spotten. Jammergenoeg zaten we achter glas, dus ik weet niet of de foto's goed gelukt zijn.

Verder kwamen we ook weer een bruine hyena tegen en een heleboel olifanten en impala's. Nog steeds geen leeuwen en jachtluipaarden gezien :(.

In Eswati bezochten we een traditioneel dorp waarin acteurs de herinnering aan vroeger levendig hielden. Daarna kregen we weer een zang- en dansvoorstelling te zien en mochten we aanschuiven voor een Afrikaans buffet (lekkere tomatensaus: tomaten + ajuin + currypoeder).

Na het buffet was het een lange busrit naar ons lodges waar we weeral zonder internet zitten. Het interieur van de lodge is wel prachtig en het is hier allemaal zeer verzorgd.

Er zitten hier momenteel wel muggen op de kamers, maar we zijn tot nu toe nog niet gestoken geweest. Morgen staat er weer een drukke dag op het programma met weeral een lange busrit.

Kruger Park

Vandaag begon eindelijk onze vakantie. We werden al om 6:00 opgehaald en naar het Krugerpark gebracht. Vandaar begon onze zoektocht naar de big five. Het was 's ochtends nog vrij fris, maar gelukkig kregen we een dekentje om ons een beetje te verwarmen. De tocht zelf duurde meer dan 6u en aan het einde van de rit zaten we halfweg het spotten van de big five.

De buffel en de olifant konden al van het lijstje worden geschrapt. En heel ver weg zagen we de silhouetten van 3 neushoorns op de flank van een heuvel, dus die tellen we als een halfje erbij = 2,5 op 5.

Verder kwamen we ook een hele hoop impala's, zebra's, giraffen, kudus, dikdiks en gnoes tegen. We konden ook nog enkele eenzame hyena's, lilaborstjes en een roedel wilde honden spotten. Vooral die laatsten zijn zeer zeldzaam, want er zouden er nog maar een 1500-tal in het hele park zitten (totale oppervlakte: 300 km op 55/65 km). Bij enkele waterpoelen zagen we (van ver) enkele nijlpaarden en krokodillen in het water liggen.

Tijdens de rit waren er wel enkele momenten dat we stilletjes wegdommelden onder de steeds warmer wordende zon. Maar van zodra de jeep begon af te remmen sprongen we terug wakker.

Toen we terugkwamen in het hotel gaven er nog enkele dansers een klein optreden. Het eten valt tot nu toe nog goed mee. Het is meestal in buffetvorm en met rijst of maïspap.

Morgen is het de eerste uitstap als voltallige groep.

We hebben hier maar heel af en toe een WiFi signaal waarbij het internet ook werkt. Dus foto's en andere verslagen houden we jullie zeker nog te goed. Bij de lodges is er meestal in de buurt van de receptie internet, maar dat werkt zo traag en onstabiel dat we hier weinig mee kunnen doen.